Tadil-i erkan is een term die wordt gebruikt om de handelingen van het gebed aan te duiden die correct, regelmatig en op de juiste manier worden uitgevoerd. Degene die het gebed verricht dient tevreden te zijn in het hart dat hij/zij het gebed op een vereiste manier heeft verricht. Dit is een resultaat van het verrichten van het gebed met tadil-i erkan. Tadil-i erkan verwijst naar het correct en zonder haast uitvoeren van elke handeling van het gebed zoals ruku, rechtop staan na het buigen, sudjud en djelse.

Volgens de sterke mening in de Hanefi-wetschool is het verrichten van het gebed met tadil-i erkan wadjib op de vier genoemde handelingen. En volgens sommige andere wetscholen en Imam Ebu Yusuf is het farz.^[1]